bi bebeğin yarım kalan günlüğü :(

5 Ekim:Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthi$ bir duygu bu. Var

oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeginden bile küçügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya! Bu

bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varligimi ve

benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda çiçekleri sevecegim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda

degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dola$ip gelen simsicak kan bana

geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini $imdiden hissediyorum. Annem beni

çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacagim.

23 Ekim: Hiç göremedigim bir el agzimi biçimlendirmeye ba$ladi. Dudaklarimda

onun dokunu$unu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler dudagim damagim
oluyor. Dü$ünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde tebessümler açacak,

gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!"

diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konu$acagim. Sana gülecegim.

Kimilerine göre hâlâ daha var degilmi$im Nasil olur? Varim ve gülücükler

sunacak dudaklarim da olmak üzere ya Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar

küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle degil mi annecigim? Ah bir konu$abilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatli bir kipirti ba$ladi. Artik bir kalbim

var. Kalbim atmaya ba$ladi. Hayatim boyunca böyle atip duracak. Sevgilerle

dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden

atmaya ba$ladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasim: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da

biçimlenmeye ba$ladi. Hele bir büyüsün kollarim bak nasil kucaklayacagim seni

annecigim. $u ayaklarim da tamamlansin da, beraber çiçekli bahçemizde

yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasim: Ah evet Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük $eyler. Aman

Allah'im parmaklarim da çikmaya ba$ladi. Bunlarla çiçek toplayacagim, annemin

elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de güzel bir $iir yazacagim. Annecigim,

orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak için sabirsizlaniyorum.

20 Kasim: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi..

Ya$asin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmi$.

Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin

arasinda olacagim

25 Kasim: Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz oldugumun

farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..

10 Aralik: Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir küçük burnum,

dudaklarim ve yanagim var Anneme benziyorum galiba

13 Aralik: Artik çevreme bakabiliyorum. Etrafim çok karanlik ama olsun. Yine

de mutluyum. Ya$iyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün i$igini

görebilecegim, renkleri ve çiçekleri taniyacagim. Rüyamda gördüm. Dünyada

gökku$agi diye bir $ey varmi$.. Onu çok merak ediyorum.. Annecigim,

babacigim sizin yüzünüzü de görecegim. Tani$acagiz. Mutlu olacagiz.

Gülü$ecegiz..

24 Aralik: Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin seslerini

duyuyorum. Benim kalbimin ati$larini da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini

bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli Hiç duymadigim bir $ey bu Güzel ve

saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli

sesini dinleyecegim. Benim için ninni de söyleyecek misin annecigim? Sen de

beni özlüyorsundur mutlaka Beni koklayacaksin.. Çok seveceksin, degil mi?

28 Aralik: (84 gun sonra)Anne burada bir $eyler oluyor. Doktor abla neden

mutsuz bakiyor böyle... Sen aci çekiyor gibisin. Kalp seslerin degi$ti... Sustun.

Benimle niye konu$muyorsun anne? Anne Anne Annecigim Yüzümde soguk bir

$ey hissediyorum. Anne, yüzümü parçaliyorlar... Anne bir $eyler yap Anne

Kolumu çekiyorlar anne Canim yaniyor anne... Anne Ayaklarimi parçaliyor bu

$ey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne Anne kalbimi

parçaliyorlar Annecigim Anne Anne An Ah! Kürtajiniz tamamlandi hanimefendi.
Geçmi$ olsun!

saol